Berney, Broodje Banaan, Baobabs en op naar Botswana!

Dat krijg je als je te lang niet schrijft... Te veel te vertellen!
Ik heb nu 3 maanden in Zuid-Afrika rondgereisd (het maximum wat mijn visum toeliet), ben in Swaziland geweest, heb het zuidelijke deel van Mozambique gezien in 2 weken en vertrek vanmiddag richting Botswana vanuit Johannesburg.

Een paar indrukken van de laatste polygame monarchie in Africa: Swaziland.
Je rijdt er zo binnen zonder visa, enkel wat stempeltjes. Het is klein land met eigenlijk maar 1 grote stad en ook die stelt eigenlijk niet zo veel voor. De backpackers is omgeven met jungle en hier ontmoeten we Berney. Berney fietst van Kaapstad naar Kenia en wordt gesponsord door Zuid-Afrikaanse merken en bedrijven. Hij is met de crew van de backpackers wat nieuwe mountainbike tours aan het opzetten en zo belanden wij de volgende ochtend met z'n drieën, de crew en Berney op de fiets voor een fotosessie in een natuur park. Voor ons een gratis tour en voor hen goedkope, bloedmooie modellen: winwin! We praten met de Guides over polygamie (daar zijn ze unaniem voor) en over homoseksualiteit (daar zijn ze unaniem tegen). Gek om zo ver van mensen af te zitten in je gedachtegoed. Toch zijn het interessante discussies, want langzamerhand kom ik erachter dat ze eigenlijk wel open staan voor een andere manier van denken, maar dat het zo moeilijk is om daar voor uit te komen. Adriaan vindt dat Virve en ik veel te persoonlijke vragen stellen, die gaat liever gewoon fietsen. Verder zie je nog het restant van een zeer traditionele grondwet: Het is in Swaziland verboden om hoger dan 30 meter te vliegen op een bezem. WAT? Yes, mensen zijn er nog bang voor heksen en nemen het zekere voor het onzekere!

Een prima comfortabele bus brengt ons 26 april naar Maputo, Mozambique. Leuk om weer een compleet nieuw land te bezoeken. Het is de beurt aan Adriaan en Virve om de taal te leren (ik kon immers al vloeiend Xhosa, I wish). Portugees blijkt toch heel anders dan Spaans en met handen en voeten bestellen we elke ochtend op de markt brood met banaan (wat een uitvinding!) Heerlijk makkelijk en spotgoedkoop. (6 banenen = 30 eurocent, 3 broodjes = 15 eurocent).

Maputo is mooi en doet me erg aan Lissabon denken, waar ik toevallig net ben geweest. Er is veel lekker straat eten, een markt die er in Zuid-Afrika weinig was en vis is goedkoop, vers en super lekker! Na een paar daagjes nemen we de bus naar Tofo, het bekende duikplaatsje. Bussen heten hier Chapa's en zijn afgedankte Toyota busjes uit China. Met 1 bil op de Mozambicaanse man naast me en 1 naast mijn stoel zitten we 9 uur lang hobbelend te lezen, te kaarten, muziek te luisteren en uit het raam te kijken. Adriaan heeft het 3 keer zo zwaar, want alles is bij hem 3 keer zo groot. Verder is het wel lekker goedkoop en best goed geregeld. 
Idyllische stranden, palmbomen, eilanden, een hele week genieten we van al het moois dat de Mozambicaanse kust ons biedt. We gaan duiken en zien mega vette vissen, krabben en alen. Helaas zit mijn oor nog steeds dicht, dus niet echt voor herhaling vatbaar. 

We gaan nog een dagje naar Inhambane, niet heel veel interessants en het is zondag. We horen ergens muziek en gaan er op af: het blijkt een kerk te zijn. 
Beetje nieuwsgierig stonden we te kijken, wanneer een man ons naar binnen wuift. Gave gospel, leuke band, mooie kleren, iedereen dansen en zingen, 30 vrolijke kiddo's op de eerste rij, we besluiten even te blijven. Wil je toch een keertje meemaken! We krijgen plaats op de eerste rij achter de kinderen en tussen ons in komen 2 mannen zitten die vervolgens de volledige mis vertalen vanuit Portugees naar Engels. Die naast mij had een groot vocabulaire en vertaalde ook de betekenis erachter. Adriano en Vera (we hebben onze namen geportugesificeerd in verband met ongemakkelijke uitlegsessies) daarentegen kregen random zinnen als "God is een poort", zonder context. Na een uur zingen en 1,5 uur praten was het tijd om de 'nieuwkomers' in het zonnetje te zetten. De priester wil onze namen weten en (alsof God het zo gewild heeft) blijkt hij zelf Adriano te heten. Hij kan zijn geluk niet op. ADRIANO! OH, WELCOME! We worden toegejoeld en vervolgens komt elke, ik herhaal ELKE, kerkganger ons een kus, knuffel en een hand geven. 
Adriano (priester) sprak nog een prive woordje tegen Adriano (Aad) en vervolgens heeft Aad de priester nog een blessing gegeven (in het Nederlands, gelukkig, want anders had hij wellicht begrepen dat het een zeer atheïstische zuivering betrof.)
Na 3,5 uur verlaten we de kerk en zijn we 5 priesters rijker op Facebook. Kaching.

Onze laatste stop in Mozambique is de boerderij van Stephan en Petri (weer ver ver familie). We spreken af in Inhassoro, maar nog voor de afgesproken tijd komen we ze tegen in een supermarkt met dozijnen flessen wijn, bier en doeken. Wat zijn zij van plan? "Oh, ja, we willen ons vee verplaatsen, maar het stamhoofd van die regio moet even aan zijn voorouders toestemming vragen en dit bier is om de heilige boom te voeden en voor het feest erna." Dat is dus waarom het zo leuk is oom familie op te zoeken: meteen een heerlijk inzicht in de gang van zaken in zo'n land. We rijden tot aan de Save rivier en vanaf daar west de rimboe in. (Noordelijk van de Save rivier is het reizen met een militair konvooi op het moment, ivm met rellen.) In het laatste dorpje kopen we nog wat biertjes en een fles plaatselijke palmwijn, we proosten op deze toch wel 'random' ontmoeting en het klikt meteen. 
Sephan en Petri hebben 1,5 jaar geleden een stuk land in Mozambique 'gekocht' (inmiddels zijn het proffessionals als het gaat om toestemming vragen aan voorouders), in ruil voor het bouwen van een school. Ook interessant: kopen gaat hier niet altijd met geld, maar kan ook een wederdienst betekenen. 
Tussen de eeuwenoude Baobabs hebben zij een prachthuis gebouwd (zie foto's), zo ook de stenen zelf gebakken, bomen gekapt, alles gaat met de hand. Het is een startend bedrijf met nu ruim 450 koeien en kalfjes. We mochten mee 's ochtends vroeg op de tractor de koeien controleren, heerlijk even het boerse leven proeven. 
We hebben een 'african milkshake' gemaakt van de vruchten vd baobab-tree, zou in Amsterdam gegarandeerd als vegan/healthy/hipster/anti-oxidant bevattende superfood verkocht kunnen worden. Gat in de markt! Wie weet. We hebben een tripje gemaakt naar het uiteinde van het terrein, prachtig zicht over de Save en indrukwekkende kliffen. Helaas kwam de auto vast te zitten, hebben we een boom omgehakt om ruimte te maken, kwamen we vervolgens alsnog niet weg en moesten we terug lopen... Kleine 17 km zagen we later op google maps. Wel een prachtige wandeling en weer veel gezien --> uitgedroogde velden waar tevergeefs pompoen, cassave, mais en meer werd verbouwd. Geen groente, slechts droge planten... 

Helaas moesten we na het weekend weer richting Maputo, we hadden nog wel veel langer willen blijven. In Maputo geslapen (mijn 100ste nacht!) en door naar Johannesburg. Daar hebben we zonet een gigantische, echt GIGANTISCHE 4x4 opgehaald waarmee we door Botswana en Zimbabwe gaan crossen. Deels mijn ouders achterna, deels een nieuwe route. Heel veel zin in weer nieuwe culturen en naturen, elke dag is genieten op reis. Ivm waarschijnlijke afwezigheid van wifi zal het wel weer eventjes duren voor het volgende verhaaltje 
getypt kan worden. 

Liefs!!